Nu alles is doorgenomen kijken we weer eens even naar het hoofdmenu.
Alle mogelijkheden van het spel die we in de laatste 9 artikels hebben belicht zijn in dit menu in 3 menu-functies samengevat. PLAY, CREATE, SHARE: zijn de duidelijke thema's van dit spel.
Een mens kan eindeloos blijven doorbomen over SPORE. Maar we moeten ergens een grens bepalen tussen het geven van informatie en het bewaren van wat geheimen. Zoals ik reeds in het artikel over de galactische fase zei: we proberen hier geen prima game guide neer te poten, maar hopelijk heb je nu een idee van wat je allemaal in het spel kan terugvinden.
Mijn persoonlijke take op het “godgame” gehalte van SPORE is dat ik niet echt een 'god' voel wanneer ik dit spel speel, maar eerder als een lid van het Q-continuïum. Als je in Star Trek ziet hoe deze ietwat almachtige maar klunsige wezens altijd allerlei astronomische rampen veroorzaken, klagen ze altijd achteraf dat ze geen vat hebben op de gevolgen van hun daden. Dat is het gevoel dat ik heb wanneer ik onderandere een planeet herbron, met mijn ufo kattekwaad uithaal op nieuw ontdekte planeten en wezens “pest”, door hen te ontvoeren en hen dan vanuit de dampkring terug op de planeet te laten vallen. Oeps: I didn't mean to do that.
Ik wilde met deze preview uitgebreid de tijd nemen om SPORE in al z'n facetten te bekijken. Het spel kan alleen maar omschreven worden als groots, breed, uitnodigend en het laat bovendien de creatieve sappen stromen. Er zijn natuurlijk dingen die wat beperkt zijn. Zo kan je geen interactie hebben met gasbollen, is er geen manier om een ster nova te zien gaan, en kan je in de stam fase geen eigen hutten ontwerpen.
Maar dit zijn kleine puntjes die bedolven zitten onder de lawine van creatiemogelijkheden, verschillende manieren om het spel te spelen en de oneindige doelstellingen in de galactische fase, en dan zwijgen we nog over alle social network-driven fucnties die het spel te bieden heeft om gebruikers tot het delen van hun creaties en avonturen aan te zetten.
Het SPORE melkwegstelsel maar een fractie is van de totale grootte van het echte melkwegstelsel, maar liggen we daar wakker van, als je weet dat je een heel leven nodig hebt om alle werelden in je melkweg te bezoeken ? Een mens zou eerder wakker liggen van de vraag of we een fractie van de ruimte die in dit spel vertoond wordt ooit in het echt zullen kunnen beleven. En dat is de droom die Will Wright ons voor houdt. Een geslaagde droom zou ik zo zeggen.
De nagenoeg 'oneindige' symboliek van het spel wordt nogmaals doorgetrokken buiten het spel zelf. Want waar de spelervaring van spore ophoudt begint een nieuw avontuur. Heb je de kleine comics gezien die ik aan het begin van sommige artikels gebruik ?
Je kan SPORE in z'n geheel als platform gebruiken om stripverhalen te creëren met de mashon SPORE comic creator. Als je de Marvel-microbe te pakken krijgt, kan je het spel altijd gebruiken om je eigen wezens te scheppen, je planeten vomr te geven om deze als materiaal te gebruiken om een heuse strip te maken waarin je dan je eigen verhalen kan vertellen.
En zo wordt SPORE één van de meest veelzijdige spellen van het jaar 2008 en leidt het spel een hele nieuwe manier in om creatief met interactieve inhoud op de PC om te gaan. (en natuurlijk ook op de mac, de iPhone en de iPod)
De explosie van creativiteit is compleet, en nu rest alleen nog de vraag: Hoe ga jij je universum ontwerpen ? Zoals de Q aan het einde van de Star Trek: TNG zegt,
See you out there!
0 reacties:
Een reactie posten